1 september 2019, weer vioolklanken op ‘Laon is Sjaon’ te Borgloan! Officieel opent een schooljaar op 1 september. Voor onze violisten, gegeerd in de wijde regio, ligt dat anders. De 1ste zondag van september kunnen ze geen olijke volksdeuntjes op het jaarlijks Loonse dialectfeest brengen door op hun lauweren rusten. Ook in 2019 oefenden ze in augustus al samen met de acteurs, zangers, schrijvers om op 1 september weer paraat te staan in het openlucht theater van Borgloon. Deze vrolijke, boeiende namiddag is intussen ver in de omliggende gemeenten gekend. Er wordt wel eens gelachen met Borgloon - ‘e koeët op ene berg’ - maar voor ‘Laon is sjaon’ vinden laatkomers of toevallige voorbijgangers geen stoel, ondanks enkele honderden zitplaatsen! Vioolklanken van onze vedelaars zijn al lang een vaste waarde als medewerkers van de volksmuziekgroep ‘De kamazollekes’. Het publiek genoot zichtbaar met volle teugen onder de azuurblauwe hemel. Grappen en grollen, aanstekelijke volksliedjes, volksverhalen en na afloop wat lekkers in de omliggende eetgelegenheden. Wie wil dat niet? September 2021 staat al in het agenda! Mede dankzij onze violisten!
21 september, de Muzli-concerten te Tongeren! Als enkelingen, in kerkelijke of schoolcontext, als vaste waarde bij het theatergezelschap Casino, klinken onze violisten geregeld in Zuid-Limburg. Als ensemble op zich echter nog nooit. Dat veranderde toen zakenlui van elders klassieke muziek, beeldende kunst, lekkers én een stemmige plek wilden samenbrengen. Dit enkel door kunstenaars van de streek. Daarvoor viel hun oog op een mooie vierkanthoeve, een boogscheut buiten de ring van Tongeren. Na verkennend vergaderen startte het 1ste ‘geniet-jaar’ van dit Muzli-initiatief met 1 concert per seizoen. Wat een eer voor de strijkers van Dilsen-Stokkem om als enig niet-professionele ensemble aan te treden! Mede daarom én omdat ruimte beperkt was, viel de keuze op het kruim van onze mensen. Anderszins vereiste dat dan ook een programma op niveau. Een pittig, met muziek voor vioolsolo tot het 9-koppige ensemble. Met werk van Pergolesi-Ricciotti, J.S. Bach, Schumann, Van Ingelghem, Mozart, van Beethoven, Pieters... Dus deels uit de Biedermeier-periode. Dit programma vereiste flink individueel én in groep oefenen!
Het Muzli-concert te Tongeren
In de vooravond van die zonovergoten 21ste september kwam het ensemble toe bij de inderdaad prachtige vierkanthoeve. Wat een aangename verrassing! De publiekszeteltjes waren óók in Biedermeier-stijl! De zaalrepetitie nam toch nog gauw een uurtje in beslag, maar toen stonden onze mensen ook klaar. Hoogtijd, want de eerste luisteraars sijpelden binnen. Kort nadien was het zaaltje mooi gevuld! Iedereen proefde de unieke sfeer, de mooie muziek, het mooie kader (met o.a. werk van schilders uit de regio aan de muren). Voor men het goed besefte was de pauze met lekkere hapjes en drankjes er al. Een verraderlijk ogenblik om de concentratie te verliezen, maar dit gevaar kennen onze strijkers. Het 2e deel startte daarmee met de gedrevenheid van het 1ste! Ook dit vloog voorbij! Deze kunstavond was een schot in de roos! Ook door het feit dat een heus ensemble aantrad vergeleken bij de duo’s of trio’s van de andere 3 kunstavonden. De opgetogen reacties van het gehoor, het lekkers binnen of buiten op de nog zonverwarmde, mooie binnenkoer, wat een avond! Wat een fantastisch initiatief! En vreemd genoeg, niet 1 Tongerenaar was er.
22 september, ‘vroege’ strijkersklanken in Concordia Bilzen!
Luk Voncken, bezielend cantor achter de Concordia Concerten te Bilzen, merkte bij de concertprogrammering dat ‘zijn vaste waarde’, de violisten van Dilsen-Stokkem, al even ontbraken in de ‘’Zaal aan de Demer’. Daarom vroeg hij in de vroege lente van 2019 hen om het nieuwe seizoen te openen! Natuurlijk zegden onze violisten graag toe, onwetend dat wat later het Muzli-initiatief hen ook wilde en nog enkel de avond vóór het Concordia-concert vrij had. Beide concerten kon enkel met dezelfde strijkers in hetzelfde programma. Anderszins rendeerde zo de voorbereiding 2x! Overigens, een uitsluitend ‘klassiek’ programma betekende ook afwisseling in de meer toegankelijke Concordia-programma’s. Toch bracht Concordia 2 maanden later wéér uitsluitend klassieke muziek (Schubert en Shostakovitch) door het Lobelia strijkkwartet met daarin ook weer een van onze oud-leerlingen. Dus kwamen die zonovergoten zondagochtend te Bilzen onze vedelaars tegen 09u voor de zaalrepetitie aanrijden. Luk was er al, zo ook zijn medewerkers. De korte zaalrepetitie was best zinvol, want ondanks het succes van de vorige avond leden de vingertjes toch onder ochtendstramheid. Gewoontegetrouw sijpelden de eerste ‘abonnées’ al een uurtje op voorhand binnen. De faam van onze strijkers te Bilzen was daar niet vreemd aan! Maar die ‘faam’ was in Concordia verbonden met de prachtige licht-klassieke en ontspanningsmuziek, die niemand anders in de wijde regio programmeert. Wat met dit ‘klassiek’ programma, dé muziek waarin ze opgeleid waren? Wat met Luk, die ditmaal niet meezong? Waarover hij zich met de hem eigen humor tegenover het publiek ook bekloeg. De vrees bleek ongegrond. Het 2-delige ochtendconcert vloog voorbij en veel luisteraars benadrukten, dat ze zelden zo beïndrukt waren geweest van de pracht van de muziek (én de vertolking) als ditmaal! Een duw in de rug om op deze weg verder te gaan! Meer dan een uur na de laatste noot was nog niet iedereen huiswaarts. Het beste teken, dat het goed geweest was!
Ook 22 september, ‘late’ strijkersklanken te Heythuysen, Nl.! Maar ook veel meer! Voor de zoveelste maal werd binnen één dag meer dan 1x beroep gedaan op onze violisten. ’s Morgens in Bilzen, ’s avonds in Heythuysen (Nl.) waar het Enigma-ensemble, onze oud-leerlingen, weer aangevuld met onze nieuwe lichting violisten-in-opleiding de volgende Bach-Cantate aanbood. De jonge Heythuysense Bach-formule kent nog geen sleet, in tegendeel. Sinds de voorzichtige aanvang, enkele jaren geleden, groeit het succes alsmaar. Die 22ste september stond Bach’s Cantate ‘Was Gott tut, das ist wohlgetan’, BWV 99 klaar! Naar gewoonte kon de Bach-liefhebbers via internet zich thuis individueel voorbereiden om het slotkoraal mee te zingen. Dat met z’n allen samen aanleren gebeurde weer vòòr het concert. Met Luc Jacobs als dirigent is men in goede handen. Zo eenvoudig en zo gewenst! Daarmee zo succesvol! Natuurlijk was de kerk weeral overvol en het applaus uitbundig: alleszeggend! Daarom schakelde Heythuysense ‘Bach-ploeg’ voorzichtig een versnelling hoger. Op 8 december volgde al de volgende Cantate: ‘Schwingt freudig euch empor’, BWV 36. Ook nu weer een schot in de roos! Mooie muziek en samen zingen, een oude en gerijpte succesformule!
Maar niet alleen Bach! Enigma had ook plannen om het ‘Requiem’ van Gabriël Fauré op de planken te krijgen. Die plannen dreigden echter in duigen te vallen, want de dirigent van Enigma moest wegens ziekte verstek geven. Gelukkig was Luc Jacobs uit Heythuysen graag bereid deze enig mooie muziek met onze violisten en zijn zangers in goede banen te leiden. De periode tussen de 2 Bach-Cantates was al krap, maar waar een wil is... De 10e november hoorde Heythuysen wat het nooit voor mogelijk hield: Fauré’s ‘’Requiem’ door mensen van eigen bodem, dankzij onze violisten en hun vriendschapsbanden met muziekminnend Heythuysen (en omgeving!). Een week later, op 17 november, kreeg Maaseik het voorrecht! Ook hier werd het een geweldig succes! Besefte men, dat niet- professionele strijkers al deze schoonheid brachten? Hoe ook, onze violisten zijn al jaren ambassadeurs van schoonheid en geluk voor grote aantallen mensen, tot ver van Dilsen-Stokkem!
Intussen of tegelijkertijd... weeral elders... de andere vedelaars van onze academie! Doorgaans duurt het even voor een kind dat met viool begint een stukje voor publiek speelt. Bij onze starters dit jaar zat er echter een uitzondering. Op 13 oktober speelde ze in As na amper 1 maand les al voor de familie. Zo hoort het! Veelal brengen onze violisten schoonheid en geluk. Ze kunnen echter ook troosten. Op 30 oktober luisterde een van onze jonge vedelaars de avondwake te Zonhoven voor de moeder van een goede vriend op. De rouwenden kenden haar vioolspel al enkele jaren, hun keuze viel meteen op onze haar. Ook tijdens de uitvaartdienst op 2 november troostte ze met passende ingetogen muziek. Iedereen was het er achteraf over eens hoe haar mooie vioolspel essentieel bijdroeg in de eredienst! Weer een andere van onze violisten werd in oktober gevraagd om een stukje in een geluidsstudio op te nemen voor een countrygroepje uit de regio As. Aarzelend zei ze toe, een studio-opname is toch nog wat anders dan een concert. Al snel bleek dat er geen vioolpartij was, wél een model van wat het moest worden, te zien/luisteren in het promotiefilmpje van een Amerikaans groepje. Onze violiste moest dus niet alleen spelen, ook haar partij proberen neer te schrijven/aan te passen vanuit het filmpje! Een hele opdracht, ze voortreffelijk klaarde! Na enkele repetities met de andere musici was ze klaar voor het studiowerk. Onze violist scoorde! De opname mag gehoord worden! Onze academie mocht trots zijn.
De mooie Kerstperiode: vioolklanken binnen en buiten de gemeentegrenzen! Jaarlijks wordt van heinde en ver gehoopt, dat onze violisten beschikbaar zijn voor Kerstconcerten. 2019 was daarop geen uitzondering. Wel liet de sneeuw het afweten. Al ettelijke weken op voorhand zocht een restaurant in As musici om een avondmaal in Kerstsfeer op te luisteren. Ook dit kwam onze studiovioliste ter ore. Kordaat vroeg ze een celliste en een hoboïst van onze academie om mee te spelen. Een nieuw trio was geboren. Toen bewerkte ze ook nog de muziek voor het trio!!
In de late namiddag die 18e december stond het trio in het restaurant! Hun muzikale intermezzi bij de maaltijd werden zeer gesmaakt! Het restaurant had met jong talent een nieuwe succesformule! Het had overigens het optreden vervroegd, want onze violiste werd samen met haar moeder (aan de piano) even later verwacht in het jaarlijkse Kerstconcert van onze academie te Rotem. Dit fijne initiatief leidt onze collega Nicole Teuwen elk jaar. Moeder en dochter waren nog nét op tijd om ‘Christmas on the moon’ ten gehore te brengen. Een sfeervolle pianobegeleiding en vioolspel dat tot de hoogste noten ging. Hét gevoelige ogenblik van het concertprogramma! Een andere van onze jonge violisten liet zich de voorbije jaren al meermaals horen in de regio St.Truiden. Dat had menigeen goed onthouden, zodat ze in de Kerstperiode wel erg druk ingeschakeld werd. Het ging van start met een heuse bijdrage als violiste in een mooi Kerstspel! Gelukkig viel dit Kerstspel in de aanloop naar het Kerstfeest, zoniet hadden de repetities daarvoor overlapt met die voor een Kerstconcertje, waarvoor ze ook gevraagd werd. Ook in het Kerstconcert stond ze goed haar ‘vrouwtje’. Vergeet niet dat schooljeugd dan ook examens af te leggen heeft. Velen geven dan verstek. Zij niet! Tenslotte speelde ze op Kerstdag ook nog tijdens de Eucharistieviering. 1 Kleine meid, die zoveel mensen een fijne Kerst schonk en opgeleid aan onze academie! De Middernachtmis in Winterslag met onze violisten! Het is al een lange (cultuur)traditie. Verscheidene jonge violisten van destijds uit Dilsen-Stokkem speelden er intussen al opnieuw met hun eigen kinderen! De verbouwingen en vernieuwingen in de H. Hartkerk bezorgden de laatste jaren de gelovige gemeenschap wel de nodige kopzorgen. Ook zo voor de Middernachtmis van 2019.
Noodgedwongen werd uitgeweken naar het St. Eventiuskerkje op de Noordlaan. Voor de massale toeloop voor de Middernachtmis, nog niet zoveel jaren geleden, zou het kerkje te klein geweest zijn. Nu was het een ongelofelijk gezellig gegeven. Het Montfortkoor olv. van onze collega Idi Hofmans opende de viering met een ingetogen Stille Nacht, begeleid door (slechts) enkele van onze strijkers (omwille van plaatsgebrek). Voor de eredienst zelf stond de Missa Jubilate Deo, van oud-collega Roger Hulsmans op de lessenaars! De unieke sfeer van de Middernachtvieringen van voorheen maakte nu plaats voor een veel intiemere sfeer. Niet in het minst door de waardevolle homilie van de pastoor. Na afloop stonden achter in het kerkje drankjes klaar, waarbij iedereen nog lang nagenoot van de mooie Kerstnacht!
2e Kerstdag, onze violisten binnen en (weeral) buiten de landsgrenzen! De bijdrage van onze violisten in de Kersttraditie is wijd en zijd bekend. Niet voor niets worden ze daarvoor soms meer dan een jaar vooruit al geboekt. Dat was ook in 2019 zo. Kwamen er toch wel 2 aanvragen toe voor juist dezelfde dag op juist hetzelfde ogenblik! Natuurlijk kon onze academie bogen op voldoende reserve om op beide aanbiedingen in te gaan.
Vooraan stond uiteraard het (zelf geschreven) Kerstverhaal te Elen, waarvoor het Davidsfonds en de St. Vincentius-vereniging de handen in elkaar sloegen. Nu al voor de 3e maal opeenvolgend. Hanne Creemers, sopraan en vaste waarde, onze strijkers, de lezers van het Kerstverhaal, bezieler Hubert Ramakers, die ook het openingswoord hield en dit alles onder de deskundige leiding van Erik Opdenakker! Een unieke bundeling van lokale krachten! Dit Kerstconcert bood ook voor nu weer onze nog onervaren jonge violisten hun 1ste grotere podium. Wat een belevenis! Naast spelen, zongen ze ook uit volle borst de oude Kerstliederen mee. Om 15u klonk de 1ste noot. De ‘kathedraal van Elen’ stond er wat dof bij in het sombere weer. Wat een verschil met enkele jaren daarvoor, toen verscheidene violisten niet tot de kerk geraakten door de hoge sneeuw! Ook om 15u klonk op die 2e Kerstdag klonk in de prachtige Munsterkerk te Roermond (foto internet) de 1ste noot. De strijkers van onze academie zijn al verscheidene jaren aan een opmars bezig in Nederlands Limburg ten noorden van Maaseik, een regio zonder strijkers, maar waar de behoefte eraan groot is. De echo’s van onze vedelaars hadden ook Roermond bereikt, beter: het Koninklijk Roermonds Mannenkoor! Dit beroemde 50-koppige koor wilde onze strijkers ook! De 1ste kennismaking (in onze academie!) maanden voorheen, met de afvaardiging van het koor en dirigent John Gerits zette meteen de fijne toon voor al wat volgde. Het wat, hoe, met wie... alles viel vrij eenvoudig op de pootjes. Nu volgde de voorbereiding voor elk op het eigen terrein. Die moest goed zijn, want in schoolexamentijd kan men geen 20 repetities organiseren, zeker niet met die rijafstanden. Koor en orkest mikten (met wat risico) op slechts 1 gemeenschappelijke repetitie, mits goede voorbereiding. Met onze strijkers moest dat kunnen. Een 10-tal ging de uitdaging aan!
De dinsdagavond voor het Kerstconcert reden onze strijkers Roermond binnen. Geen sinecure, want werken bemoeilijkten de toegang tot het stadsmidden. Met de goede zorgen van de koorleden, geraakte iedereen tijdig in de kerk. Het avondlijke donker verhulde de buitenkant van de kerk, maar binnen: een pracht! Geen wonder, dat ze tot de beperkte lijst van Nederlandse museumkerken behoorde. Het hartelijke weerzien met dirigent John Gerits breidde zich meteen uit tot de koorleden, die onze violisten al meteen rond leidden in het kunstschatten rijke kerkschip. John Gerits was nog net terug van zijn koortournee door China, waar hij met plaatselijke koren werkte. Maar nu was het in Roermond te doen, tijd om samen te oefenen! Enkele minuten later galmden de 50 krachtige mannenstemmen al bij het inzingen! Even later volgde het stemmen van de instrumenten. Koor en orkest hadden flink hun huiswerk gemaakt, de koorwerken met orkestbegeleiding klonken alsof al jaren samen gemusiceerd werd. Slechts wat kleine wenken van de dirigent hier en daar en klaar was kees. Geen uur later reden onze vedelaars weer naar van ene koninkrijk naar het koninkrijk andere!
De 2e Kerstdag was een gure, sombere winterdag. Omstreeks 13u30 reden onze mensen voorbij het Munsterplein waar de prachtige Munsterkerk ligt! Dankzij de goede zorgen van het koor konden vlakbij de kerk parkeren! Toen de korte generale repetitie 15’ later aanving, waren al verscheidene concertgangers in de kerk, die in een mum van tijd overvol liep. Uit de huidskleuren en de nieuwsgierige blikken bleek duidelijk dat het om een internationaal publiek ging! Om 15u begon in Elen het Kerstverhaal, in Roermond klonk het eerste Kerstlied. Koorzang, solozang met orkestbegeleiding, instrumentale en orgelmuziek, tutti’s wisselden elkaar af in een zeer rijk programma. Het applaus tussendoor en na afloop zei genoeg. Hier werd genoten... en mee gezongen! Na het ingetogen slot met ‘Stille Nacht’ repten koor en orkest zich naar de brasserie tegenover de kerk. Hoe mooi ook, ze waren nu toe aan ‘warme’ drank! Gezellig napraten en plannenmakerij rondden de unieke namiddag af. Plannen... al voor na de volgende zomer...
Na een warm afscheid, reden onze strijkers weer huiswaarts. In de auto’s werd bedacht men dat op dat ogenblik weer andere van violisten van onze academie stilaan het einde naderden van ‘Die Fledermaus’ van Johann Stauss jr., de operette van hettheatergezelschap Casino te Tongeren. Op de 2e Kerstdag in de namiddag staat het jaarlijks de laatste opvoering van de operette gepland. Onze violisten vervullen er al zeker 2 decennia een onmisbare rol bij ontstentenis aan degelijke violisten in de regio Tongeren. En zo eindigde de rijke, muzikale Kersttijd van 2019 voor zovele van onze strijkers. Honderden mensen schonken ze een prachtige Kersttijd!