Over de jaren bouwden onze strijkers stevig aan hun kwaliteit en reputatie. Maar de jongste bekroning voor hun inspanningen kwam totaal onverwacht (na een al prachtige muzikale lente 2011). Ze werden uitgenodigd door het Festival van Vlaanderen om bij te schuiven bij het befaamde kamerorkest Sebastian Strings, een ensemble van uitsluitend topmusici uit heel de wereld! De uitnodiging ging naar de beste strijkers van alle Limburgse academies, maar vrijwel enkel ónze mensen haalden (moeiteloos) de norm en vulden al de geboden plaatsen in het orkest!!!
Enkele weken op voorhand kwamen de partituren van de Luikse 18e eeuwse componist Grétry toe. Iedereen hoorde ze volledig te beheersen, want er zou maar 1 repetitie zijn met de Sebastian Strings. Die repetitie (op de dag zelf van het concert) zou geleid worden door de stichtster van het orkest, Katy Sebestyen. Zij geniet als violiste en pedagoge wereldfaam.
Op 25 juni om 10.00h, een druilerige ochtend maar dat kon niet deren, was het dan zover! Onze mensen schoven bij tussen Hongaren, Japanners, Grieken, Chinezen, Fransen, Brazilianen, Bulgaren... en ga zo maar door. De ene taal vloeide naadloos over in de andere bij de repetitie, maar voor onze strijkers was dat uiteraard geen probleem! Het belangrijkste was, dat deze internationale topstrijkers "geen enkele keer" moesten stoppen voor foutjes of beperkingen van onze mensen. Vanaf de eerste noot ging het meteen om interpretatie, stijl, kleur, lichaamstaal en interactie. Zoals normaal is bij musici van dat kaliber. Onze vedelaars brachten het er zelfs zó goed vanaf, dat de repetitie voor de geplande tijd afgerond kon worden.
Om 20.30h ging dan het concert van start in de "Grote Concertzaal van het Casino" van Tongeren. Meteen viel de prachtige klank van heel het orkest op. Onze strijkers deden niet de minste afbreuk aan de internationale kwaliteit. 40 musici, die haarprecies samenspelen zonder dirigent! Ze mogen het hun nadoen. Dat bleek ook overduidelijk uit het langdurige en uitbundige applaus van het publiek. Maar het belangrijkste was de grote impact, voldoening en bekroning bij onze strijkers door hun nauwe samenwerking met zulke toplui. En natuurlijk ook, een internationaal festival op uw cv mogen schrijven! Het gebeurt niet elke dag. En zeker niet voor iedereen. Dilsen-Stokkem mag trots zijn op zijn strijkers. Niet veel gemeenten hebben zulke (culturele) ambassadeurs tot ver over de stads- en zelfs landgrenzen.
Comments