top of page
Zoeken

Onze violisten voor het eeuwfeest van de H. Hartparochie te Winterslag/Genk! September 2013.

In 2013 werd de H. Hartparochie, opgericht na de start van de steenkoolmijn van Winterslag, 100 jaar! Onze vedelaars openden ook al dit eeuwfeest en Genk keek nu vol verwachting naar onze mensen voor de slotviering. Dat werd de première van 3e Latijnse mis van onze collega Roger Hulsmans, de Missa Angelica, ism. Montfortkoor olv. van collega Idi Hofmans. Collega Chris Opsteyn leverde de nodige percussie.

     Ongerust werd gekeken naar de enige repetitie voor koor én orkest samen, 2 dagen voor de viering. Niemand had immers de mis ooit gehoord. Als dat tegenviel? Maar Meester Roger leverde puik werk. Vanaf de eerste noten glunderden ieders gezicht! Dit was prachtig! Ingetogen, uitbundig, geluk, berouw,... alles kwam voorbij. Tot laat in de nacht werd intens geoefend om het laatste nootje op de juiste plek te krijgen. De verwachtingen waren hoog gespannen!

     Zondag 26 september, vroeg in de ochtend, reden onze mensen naar Genk! Onze Lieve Heer strooide zijn warme zonnestralen in gulle herfsttinten over de Winterslagse lanen. Onze mensen? Orkest 2 van onze academie, want orkest 1 oefende voor Heppeneert. Onze academie kan, wanneer nodig, verschillende strijkersensembles tegelijkertijd uit te sturen.

     De Eucharistie begon voor een afgeladen volle kerk. Bijgezette stoelen en dan nog stonden velen achter of in de zijgangen recht. Monseigneur Hoogmartens ging de viering voor, onder de genodigden was, naast de burgemeester van Genk ook minister Jo Vandeurzen. De nieuwe compositie maakte indruk! Het uitbundige, langdurige slotapplaus zei alles! Maar de echte verrassing volgde echter na de viering. Op het zonovergoten kerkplein kregen toen alle kerkgangers een glaasje aangeboden. Bisschop Hoogmartens begroette de gelovigen, maar keerde zo snel stiekem terug naar de kerk, waar onze mensen nog inpakten. Hij zat met veel vragen! Zo een mooi strijkersensemble en met zoveel jonge mensen in deze viering? Hoe kon zoiets? Het antwoord was eenvoudig: onze academie al 30 jaar! Bij ons zo gewoon, dat niemand er nog van opkijkt. En dan zo een mooie, volledig nieuwe mis voor deze gelegenheid? Toen hij vernam, dat onze collega dit schreef na een heikel hersentrauma, was hij helemaal overbluft. Heel zijn preek had gestaan in het teken van hoop, liefde, geloof, toewijding en dan dit verhaal! Nu had hij een écht verhaal voor de toekomst! Een verhaal waarin onze vedelaars een mooie rol mochten spelen.


5 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page